Jak podaje WHO, dolegliwości w obrębie układu stomatognatycznego, to – zaraz obok próchnicy i chorób przyzębia – najczęściej występujące schorzenia w stomatologii. Fizjoterapia stomatologiczna pozwala ograniczyć ilość przyjmowanych leków i znacznie przyspiesza proces leczenia dysfunkcji narządu żucia.
- charakterystyczne „strzykanie” w stawie skroniowo-żuchwowym
- ból w obrębie stawu skroniowo-żuchwowego
- niemożność swobodnego zwarcia szczęk
- problemy z żuciem pokarmów
- zgrzytanie zębami
- uczucie spięcia mięśni w obrębie twarzy
- bóle głowy
- szczękościsk
- dolegliwości bólowe związane z przeprowadzonym wcześniej leczeniem ortodontycznym lub protetycznym
- ból pojawiający się w wyniku wymuszonej pozycji ciała podczas pracy
Na styku dwóch dziedzin
Fizjoterapia stomatologiczna, to kolejny przykład owocnego współdziałania lekarzy z różnych dziedzin medycyny. Przychodząc do stomatologa z którymś z wyżej wymienionych problemów, możemy zostać zapytani o profil wykonywanej pracy, prawo- lub leworęczność, nawyki związane z aktywnością psychoruchową czy też przebyte ostatnio choroby. Na podstawie tych informacji dentysta może zaproponować pacjentowi wizytę u fizjoterapeuty.
Metody fizjoterapeutyczne wykorzystywane w stomatologii
- terapia manualna – wyeliminowanie dolegliwości w obrębie narządu żucia za pomocą badania palpacyjnego (badanie dotykiem)
- autoterapia – polega na regularnym wykonywaniu indywidualnego zestawu ćwiczeń przez pacjenta w domu (są to m.in. ćwiczenia rozciągające, relaksacyjne, izometryczne, ogólne - mające na celu poprawę postawy ciała)
- laseroterapia – pozwala usuwać stany zapalne m.in. w jamie ustnej oraz w zatokach nosowych
- krioterapia – leczenie zimnem, które łagodzi ból oraz obrzęki (metoda ta wspomaga proces regeneracji tkanek)
- elektroterapia – wskazana przy silnym bólu, pomaga usunąć dolegliwości bólowe w obrębie stawu skroniowo-żuchwowego
- terapia światłem – naświetlanie problematycznych miejsc lampą sollux (zabieg taki ma właściwości przeciwbólowe i przeciwzapalne)
- kinezyterapia – wykonywanie na przemian serii ćwiczeń izometrycznych (z oporem) i poizometrycznych (rozluźniających mięśnie twarzy)
Z uwagi na nieinwazyjny charakter metod fizjoterapeutycznych, mogą być one z powodzeniem stosowane u większości pacjentów cierpiących z powodu schorzeń w obrębie układu stomatognatycznego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz