Dotychczas stosowane zdjęcia rentgenowskie miały za zadanie zarejestrować obraz, przechować go i odpowiednio zaprezentować. Niestety możliwości jego udoskonalenia wyczerpały się. Im większą czułość zdjęcia chcemy uzyskać, tym pośrednio zwiększamy tzw. szum, a co za tym idzie, zmniejszamy rozdzielczość. Zatem zastosowanie nowych technologicznych rozwiązań w dziedzinie stomatologii było jedynie kwestią czasu.
Pierwszy detektor RVG (radiowizjograf) wprowadzono w Europie w 1987 r. Dziś aparaty cyfrowe za pomocą których wykonywane są zdjęcia wewnątrzustne zębowe czy panoramiczne, stanowią podstawowe wyposażenie nowoczesnego gabinetu stomatologicznego. Rentgen pozwala stwierdzić obecność próchnicy, ciał obcych, zębów zatrzymanych oraz wszelkich zmian patologicznych przy korzeniach.
Prześwietlenie zęba promieniami RTG wykonuje się m.in. w celach:
- diagnostycznych – ustalenie przyczyn dolegliwości u pacjenta;
- kontrolnych – sprawdzenie efektu przeprowadzonego zabiegu;
- śród-zabiegowych – wykonanie prześwietlenia w trakcie leczenia;
- przed leczeniem protetycznym.
System radiografii cyfrowej
Jest to urządzenie, na które składa się: lampa rentgenowska (część wytwarzająca promieniowanie X), część wizyjna (rejestrująca obraz), oraz część graficzna (prezentująca obraz na ekranie; umożliwiająca jego obróbkę).
Zdjęcia wykonane techniką cyfrową można przeglądać w dowolnej kolejności. Każdemu przypisane są dane pacjenta (imię i nazwisko, data urodzenia, data wykonania zdjęcia). Za pomocą numeru PESEL lub adresu pacjenta szybko można odnaleźć szukane zdjęcie.
Zastosowanie:
- leczenie endodontyczne;
- choroby przyzębia;
- zabiegi chirurgiczne;
- stomatologia dziecięca.
Zalety radiografii cyfrowej
1. Możliwa jest obróbka obrazu – lekarz przekształca obraz według potrzeb (dokonuje pomiarów, reguluje kontrast, pomniejsza bądź powiększa obraz, dodaje kolor, zwiększa ostrość) – w przypadku tradycyjnych metod RTG jamy ustnej obróbka obrazu na kliszy fotograficznej była dużo bardziej czasochłonna;
2. Lekarz otrzymuje większą ilość cennych informacji niezbędnych przy podejmowaniu kolejnych decyzji związanych z leczeniem;
3. Możliwy jest pomiar gęstości optycznej tkanek zęba oraz wielkości ognisk próchnicowych;
4. Ochrona pacjenta przed zbyt dużą dawką promieniowania – redukcja szkodliwego promieniowania o 80 – 90 % (wysoka dawka promieniowania RTG jest główną wadą tradycyjnej radiografii);
5. Stomatolog może dokonywać pomiarów liniowych z dokładnością do 0,1 mm (np. zmierzenie długości kanału korzeniowego);
6. Wykonane zdjęcie jest widoczne na monitorze komputera w kilka sekund;
7. Automatyczna archiwizacja danych;
8. Prosta obsługa urządzenia.
Radiografia cyfrowa i obrazowanie 3D
Dwuwymiarowe zdjęcia panoramiczne coraz częściej zostają zastąpione rekonstrukcją obrazu 3D, który jest bardziej czytelny i przejrzysty. Obraz uzyskany dzięki tomografowi stożkowemu minimalizuje efekty zniekształcenia. Przekroje służące do diagnozy i leczenia uzyskiwane są podczas pojedynczego obrotu lampy wokół głowy pacjenta. Efekt poruszenia się badanego nie wpływa na wysoką jakość obrazu. Na monitorze komputera wyświetlany jest dowolny przekrój przedniej części czaszki.
Oprogramowanie komputerowe umożliwia wykonanie dokładnych pomiarów, a także precyzyjne określenie położenia struktur anatomicznych, co jest niezbędne przy zabiegach chirurgicznych czy implantacji. Stomatolog jest w stanie dostrzec u pacjenta ewentualne ubytki kości oraz określić lokalizację kanału nerwu zębowego. Dzięki temu może wszczepić implant w najbardziej optymalnym położeniu.
Dość częstym problemem w endodoncji są pozostawione w kanałach zębowych złamane narzędzia. Za sprawą najnowszej technologii łatwiej jest postawić właściwą diagnozę, zaplanować leczenie i przeprowadzić zabiegi. Ponadto prawidłowa ocena anatomii zęba, jak i lokalizacja ujść kanałowych jest potrzebne do właściwego oczyszczenia kanałów. Co więcej, radiografia cyfrowa pozwala właściwie ocenić efekty leczenia zęba.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz